θωρακοβάρις

-ιδος ή -εως, ή

ναυτ. ατμοκίνητη θωρακισμένη κανονιοφόρος τού παλαιού ναυτικού, εξοπλισμένη με βαρέα πυροβόλα και χρησιμοποιούμενη ως ακταιωρός.

[ΕΤΥΜΟΛ. < θώραξ, -κος + βάρις* με τη νεοελλ. σημασία «μικρή κανονιοφόρος». Η λ. μαρτυρείται από το 1887 στο Ημερολόγιον Εστίας].